LF-arkivo
La projekto "LF-arkivo" celas stori kiel eble plej multe da varoj produktitaj de "La Patrolo", "Librofako de Literatura Foiro" kaj "Kooperativo de Literatura Foiro", inkluzive de periodaĵoj kaj eldonejoj kies rajtojn LF-koop heredis aŭ aĉetis dum la jaroj (Norda Prismo, Heroldo de Esperanto).
Gazetfako
Fondita en 1970 de "La Patrolo", ĝin posedas, eldonas kaj administras LF-koop.
Oficiala daŭriganto de Norda Prismo kaj organo de Esperanta PEN-Centro.
Kongresa Kultura Kajero de la Patrolo konsistas el du suplementoj de Literatura Foiro, produktitaj okaze de la Italaj Kongresoj de Esperanto en Trento (1973) kaj Verono (1974). Ili reproduktas la enhavojn de la n-roj respektive 20a kaj 25-26aj de Literatura Foiro.
Fondita en 1981 de LF-koop, Planlingvistiko estis scienca revuo je trimonata kadenco pri lingvistiko, esperantologio kaj planlingvistiko. Ĉefredaktoroj: Jouko Lindstedt (1981-1982), György Nanovfszky (1983-1986). La n-ro 0 de la revuo, 16-paĝa, aperis kiel suplemento al Literatura Foiro 70, kun inaŭguraj salutoj de Gaston Waringhien kaj Tazio Carlevaro.
Fondita en 1981, Transalpa Esperantisto estis trimonata dulingva gazeto (esperanta kaj franca) kiu celis informi pri esperanto kiel kulturlingvo al franclingva publiko. Organo de Societo Yvonne Martinot kaj de Laŭzana Esperanto-Societo, ĝin posedis, eldonis kaj administris LF-koop. Ĉefredaktorino: Suzanne Bourot (1981-1987).
Fondita en 1981, Lombarda Esperantisto estis unue trimonata, poste dumonata, dulingva gazeto (esperanta kaj itala), kiu celis informi pri esperanto kiel kulturlingvo al itallingva publiko. Komuna periodaĵo de LF-koop kaj Ticina Esperanto-Ligo, respondecis Tazio Carlvevaro, Paola Mamone kaj Giorgio Silfer (1981-1987).
Lingua Verde estas la nomo elektita de Marco Picasso, kiam li transprenis la ĉefredaktorecon de Lombarda Esperantisto, kiu tiam transformiĝis de regione karakterizita gazeto al pli vasta periodaĵo. Dumonata revuo, parte itallingva, ĝi celis informi la italan legantaron pri la atingoj de esperanto kiel kulturlingvo. Ĉefredaktoro: Marco Picasso (1988-1991)
Fondita en 2005, samtempe kun Feminisma Esperanta Movado (FEM), kies esenca parto ĝi estis, Femina tuj montris sian gvidlinion per la subtitolo: revuo en esperanto ne nur por virinoj. Fakte, kvankam ĝi naskiĝis ĝuste por valorigi la ĝenerale tro silentajn esperantistinojn, ĝi libere traktis ĉiujn indajn temojn, sen ideologiaj bremsoj. La grandformatan revuon, eldonitan de LF-koop, ĉefredaktoris en 2005 Agneta Emanuelsson kaj de 2006 al 2015 Perla Martinelli, kun elstaraj konstantaj kunlaborantoj.
Homarane estas dunumera kajero en esperanto pri socio, filozofio kaj religio, kiu kolektis la kontribuojn de la partoprenantoj en la unua Simpozio pri Homaranismo okazinta en La Chaux-de-Fonds, 17-21 aŭgusto 2009. La revuon posedas kaj eldonis LF-koop. Redaktoro: Bertil Nilsson (2010-2014).
Norda Prismo estis dumonata kultura revuo en esperanto, kiu aperis de 1955 ĝis 1975. La fondinto kaj unua redaktoro de la gazeto estis Ferenc Szilágyi. Post la morto de Szilágyi la redaktadon daŭrigis William Auld ĝis 1972. La eldonado ĉesis en 1975, tiam kaj la abonantaron kaj la kulturan heredaĵon transprenis Literatura Foiro. Ĉefredaktoroj: Ferenc Szilágyi (1955-1967), William Auld (1968-1972), Vilho Setälä (1973-1975).
Informa gazeto pri la esperanta mondo, fondita de Teo Jung en Kolonjo, 1920 (sub la nomo Esperanto triumfonta). Modere favora al la Pariza centralo, relative antagonisma kaj al UEA kaj al la laborista movado, Heroldo de Esperanto (HdE) pretervivis dum tri jaroj la nazian ondon, sed en julio 1936 la Tria Regno konfiskis la presejon kaj definitive fermis la redakcion. Post la milita paŭzo HdE reaperadis, daŭre relative antagonisma al UEA, interalie subtenante la atistojn en la povokonflikto, kamuflita per lingva demando, konata kiel la ata/ita-batalo. La sintenado kontraŭa al UEA aperis plej evidente post la transpreno de la redaktora stirilo fare de Ada Fighiera-Sikorska en 1962. HdE fariĝis la opozicia gazeto, konstante batalanta kontraŭ Ivo Lapenna, ĝis lia retiriĝo en 1974. Poste la gazeto subtenis la novan reĝimon en UEA, tamen ree kritika kontraŭ la “burokrata aparato”. En 1996 la gazeto estis vendita, kun la librostoko, al LF-koop. Sub la nova posedanto HdE (daŭre sendependa religie kaj politike) fariĝis vere sendependa de la tradicia E-movado, prezentante la vidpunkton de ĉiuj partioj. La redakcio de HdE partoprenis en la fondo de la Esperanta Civito (2 junio 2001). Nuntempe la eldonado de HdE apartenas al Kultura Centro Esperantista (KCE), kie ĝi rolas kiel monata informa gazeto, sed ĝin daŭre posedas LF-koop.